مهاجرانی پس از تماشای فیلم «پیرپسر»: فضای فرهنگی باید مجال گفت‌و‌گو بدهد همایون، بازیگر معروف سینمای پیش از انقلاب، درگذشت گیشه داغ؛ رقابت کمدی‌ها با فیلم پرحاشیه این روزهای سینما رئیس سازمان سینمایی: سینما در روزهای جنگ تعطیل نشد + تصاویر ابوالفضل پورعرب گواهینامه درجه یک هنری گرفت + عکس نگاهی به قسمت اول سریال «از یاد رفته» | نمایشی از روابط پیچیده و پرتنش مراسم یادبود یعقوب صباحی در تماشاخانه ایران‌شهر روایت واکین فینیکس از وحشتناک‌ترین شب زندگی‌‌اش ویدئو | گریم سنگین پرویز پرستویی در سریال «شکارگاه» کافکا و همسر شکسپیر در پنجاهمین دوره جشنواره تورنتو بیانیه خانه مطبوعات خراسان رضوی درباره ممانعت از ورود رسانه‌ها به حوزه کنکور در دانشگاه فردوسی مشهد دبیر هفته کتاب در سال ۱۴۰۴ را بشناسید پربیننده‌ترین سریال‌های ۲۰۲۵ را بشناسید ساخت یک مجموعه مستند درباره سپهبد شهید غلامعلی رشید برگزاری آیین بزرگداشت حامیان نسخ خطی بازگشت «کامرون دیاز» به سینما پس از ده سال
سرخط خبرها

چرا «اولین شب آرامش» همچنان دیدنی است؟ | پایان بازپخش سریال احمد امینی

  • کد خبر: ۱۸۱۵۰۵
  • ۰۷ شهريور ۱۴۰۲ - ۰۰:۲۱
چرا «اولین شب آرامش» همچنان دیدنی است؟ | پایان بازپخش سریال احمد امینی
سه-چهار روزی است که بازپخش «اولین شب آرامش» از شبکهٔ آی‌فیلم به‌پایان رسیده است، سریالی که بر خلاف بسیاری از مجموعه‌های تلویزیونی کماکان تماشایی است.

امیر خضرایی‌منش | شهرآرانیوز؛ سریال اولین شب آرامش، که نخستین‌بار در نیمۀ دهۀ هشتاد شمسی و به‌صورت هفتگی از شبکۀ سوم سیما پخش شد، طی هفته‌های گذشته به‌صورت هرروزه از شبکۀ آی‌فیلم پخش می‌شد. اولین شب آرامش، در کنار بی‌گناهان (۱۳۸۷، باز هم به کارگردانی احمد امینی) و بیداری (۱۳۸۶، به کارگردانی بهرام عظیم‌پور)، میان‌پرده‌ای کوتاه را در شبکۀ سه رقم زدند که در آن می‌شد سریال‌هایی از لونی دیگر دید، سریال‌هایی که برخلاف غالب تولیدات تلویزیون آثاری صرفاً شنیداری نبودند. عمدۀ مجموعه‌هایی که در صداوسیما تولید می‌شدند هیچ جنبۀ تماشایی در خود نداشتند. کافی بود صدایشان در خانه بلند باشد تا از آشپزخانه و دستشویی هم بتوانی دنبالشان کنی و حتی بفهمی ‌در قسمت‌های بعد چه خواهد شد، و ندیدن تصاویر و بازی‌ها هم لطفی بود که به چشمانت می‌کردی.

چرا «اولین شب آرامش» همچنان دیدنی است؟ | پایان بازپخش سریال احمد امینی

اولین شب آرامش این‌طور نبود، و پس از بازبینی می‌شود گفت که همچنان این‌طور نیست. این سریال همان‌قدر که حرف می‌زد، نشان هم می‌داد، و چیزهای مهمی را فقط نشان می‌داد و اصلاً در حرف نمی‌آورد. اینجا مهم بود که هر شخصیت و خانواده‌ای در کدام خانه و با کدام معماری زندگی می‌کند، اینکه خودرو سواری‌اش چه بود و از ضبط ماشینش چه پخش می‌شد چیزهایی از شخصیتش به ما می‌گفت که لزوماً در حرف‌های خودش گفته نمی‌شد. بار اضطراب و بی‌آرامی را فقط قصه به دوش نمی‌کشید، قاب‌های مورب و متزلزل و پرداخت شبه‌اکسپرسیونیستی کارگردان هم سهمی بسزا در ایجاد تشویش داشت، خطوط مورب و سایه‌روشن‌هایی که حتی به طراحی عنوان‌بندی اثر هم راه یافته بود.

از اینجا و اکنون که به اولین شب آرامش نگاه می‌کنیم، و سریال‌هایی را در نظر می‌آوریم که در صداوسیما پخش می‌شود (یا در شبکۀ نمایش خانگی، هیچ فرقی نمی‌کند) حیرت می‌کنیم که چطور دو دهۀ پیش آثاری چون این سریال یا بی‌گناهان یا بیداری ساخته شده‌اند. و این هرسه، افزون بر آنچه گفته شد، گوهر دیگری هم داشتند که امروز دیگر نمی‌توانش داشت: سه نقش کوتاه، اما دلپذیر و دریادماندنی، از پرویز پورحسینی.

چرا «اولین شب آرامش» همچنان دیدنی است؟ | پایان بازپخش سریال احمد امینی

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->